بررسی اقدام به خودکشی در بیماران بستری شده در بخش اعصاب و روان بیمارستان بقیه ا… الاعظم«عج» از 1380 تا 1382

مقدمه. خودکشی یکی از معضلات اجتماعی است که امروزه با توجه به پیچیده‌تر شدن تعاملات و ارتباطات در بیشتر جوامع رو به افزایش است. افزایش نرخ خودکشی نزد گروه‌ها، اقشار و طبقات اجتماعی مختلف نگرانی فزاینده‌ای را برای جوامع امروز به‌وجود آورده است. بررسی اقدام به خودکشی که به‌عنوان یک ناهنجاری فردی و معضل اجتماعی مطرح می‌باشد، با تمرکز بر برخی ویژگی‌های فردی و شغلی مهم به‌نظر می‌رسد. مواد و روش‌ کار. در این مطالعه هدف کلی، بررسی شیوع اقدام به خودکشی در بیمارانی بود که طی فروردین ماه 1380 تا پایان شهریور ماه 1382 در بخش اعصاب و روان بیمارستان بقیه ا...«عج» بستری شده بودند. مطالعه به‌روش گذشته‌نگر از نوع توصیفی مقطعی بود و پرونده 83 بیمار اقدام کننده به خودکشی از نظر مشخصات فردی، سوابق نظامی‌گری، سوابق بستری و اطلاعات مربوط به خودکشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج. نتایج نشان داد که از کل بیماران بستری شده (2027 نفر) طی این مدت، تعداد 83 نفر (1/4 درصد) اقدام به خودکشی داشتند که شیوع آن در بین زنان و مردان بستری شده به‌ترتیب 7/4 درصد و 1/3 درصد بود، ولی این اختلاف معنی‌دار نبود. شایع‌ترین سن خودکشی در مردان 24 و در زنان 26 سالگی بود. همچنین بیمارانی که مجروحیت جنگی به‌خصوص اعصاب و روان، سابقه بستری در بخش روانپزشکی و مصرف داروهای روانپزشکی داشتند، بیشتر اقدام به خودکشی داشتند. اقدام به خودکشی در افراد جوان (25- 15 سال)، مجرد، شاغل در امور نظامی، با سطح تحصیلات راهنمایی، عدم برخورداری از حمایت‌های خانوادگی و دارای سابقه مثبت ازنظر رفتارهای ضداجتماعی به‌خصوص مصرف مواد مخدر بیشتر بود. همچنین شایع‌ترین اختلال روانپزشکی و طبی همراه، به‌ترتیب افسردگی و صرع بود. بحث. نتایج این مطالعه با نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک در زمینه اقدام به خودکشی تقریبا همسان بود. بنابراین کنترل عوامل موثر بر خودکشی مطابق با آنچه که این دسته از مطالعات نشان می‌دهند همزمان با در نظر گرفتن شرایط سخت حرفه نظامی‌گری حایز اهمیت می‌باشد. بکارگیری آموزش و تدابیر خاص مراقبتی ضروری به‌نظر می‌رسد.